سادات مکرم زواره

سادات سید روح الله منسوبند به سید روح الله نامی که در زمان اوائل سلطنت صفویه میزیسته والقاب او در وقف نامه مدرسه کاسه گران که بمهر علامه مجلسی نیز رسیده این طور بیان شده :«10000 مرتولیت مخصوص یکی از سادات عظام گرام که نسب او بثمره شجره طیبه طاهره وما ارسلناک الا رحمة للعالمین بقاوه احفاد خاتم النبیین خاصه اعقاب امام المتقین کاشف اسرار الحق والیقین نور الله الواصلین سید روح الله تعالی گردد مخصوص ومتعلق بوده باشد» ومعلوم میشود علاوه از اینکه از سادات رفیع الدرجات بوده از اهل صفا و طرسقت بیز بشمار میرفته است.

عده این سادات طبق دفاتریکه در نزد متولی( آقای دکتر سید ارسطو علاج) موقوفات اولادی این تیره موجود است بالغ بر یک هزار (1000) نفر می باشد که در شهر اردستان وحومه وعده کمی هم در خارج از اردستان اقامت دارند.

در نسب سادات سید روح الله از زمان سید محمد باقر رشتی اختلافی حاصل شده که تا این تاریخ باقی است .طبق آماریکه در آن زمان تهیه شده سادات سید روح الله جزء سادات طبا طبا نیامده واز عنوان طبا طبا وموقوفات آن استفاده نکرده اند ولی سادات سید روح الله هم مدعی بوده اند که از سادات طبا طبا محسوب وباید از مزایای آن بهره مند شوند.

برای اینکه خوانندگان بتوانند در این باب قضاوت کنند دلائل ومدارک طرفین را تا آنجا که نگارنده [مرحوم ابوالقاسم رفیعی مهرابادی نویسنده آتشکده اردستان] مطلع است بتفضیل زیر ذکر مینماید.

[کسانیکه طالب تحقیق در این زمینه هستند می توانند به کتاب آتشکده اردستان ج 1 صفحه 61 مراجعه فرمایند.]

علت عدم استفاده سادات سید روح الله از موقوفات احمد بن محمد بن رستم این طور بنظر می رسد که چون سادات زواره منسوب به طاهر بن علی بن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم طبا طبا وطاهر از بطن دختر احمد بن محمد بن رستم بوده است لذا احفاد طاهر نیز که همان سادات زواره بوده اند از موقوفات مربوطه استفاده کرده اند وسادات سید روح الله اولاد حسین بن علی بن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم طبا طبا واز بطن دختر احمد بن رستم نبوده اند و ظاهزا" مادر حسین بن علی (شهاب الدین) از سادات حسینی بوده واز این جهت در لقب حکیم الملک که در وقف نامه کاسه گران نوشته شده کلمه حسینیا نیز اضافه شده است واز این جهت نام سادات سید روح الله در دفتر موقوفات احمد بن محمد بن رستم ثبت نشده است.

طوایف سادات سید روح الله

طوایفی که از سادات سید روح الله تشکیل شده اند مهمترین آنها به قرار زیر است.

میر یحیی بن امیر حسن که نسب او بعد از چندپشت یه ابراهیم طبا طبا می رسد دارای سه پسر باسامی:

1-میر عبدالله که نسب سادات میر عبد الله متوطنین محله مون باو میرسد.

2-میر قاسم که اولاد مرحوم سید محمد بن آقا حسین باو متصلند .

3-میر آقابیک بوده است.

میر آقابیک دارای دو پسر باسامی:

1-میر محمد مهدی حکیم الملک

2-میر یحیی بوده است.

حکیم الملک دارای دو دختر بوده که یکی بازدواج میر محمدسعید بن میر محمد حسین بن میر یحیی بن آقا بیک در آمده وقبل از اینکه دارای اولادی شود فوت شده است.

دختر دیگر حکیم الملک دارای دختری که پس از فوت زوجه نخست میر محمد سعید بحباله نکاح او (میر محمد سعید) در آمده است بطوریکه معروف ومتواتر است وگذشتگان سلف خود اطلاع داده اند میر محمد سعید از دختر بلاواسطه حکیم الملک فرزندی نداشته است واز دختر زاده حکیم الملک هم میرزا اسمعیل متولد شده وپسر دیگر او سید محمد جواد باشد از زن دیگری بوده است.

میر یحیی بن میر آقابیک دارای پسری بنام میر محمد حسین و او دارای پسری بنام میر محمد سعید بوده است.

میر محمد سعید دارای دو پسر باسامی :

1-میرزا محمد اسمعیل (از بطن دختر زاده حکیم الملک)

2-سید محمد جواد بوده است.

میرزا محمد اسمعیل دارای دو پسر باسامی:

1-حاجی سید ابراهیم

2-حاجی سید محمد بوده است .

حاجی سید ابراهیم پسری بنام حاجی میرزا علی اکبر واو دارای پسری بنام میرزا محمد اسمعیل بوده است.

میرزا اسمعیل بن حاجی میرزا علی اکبر دارای دو پسر باسامی:

1-حاجی میرزا علی اکبر نیری

2-میرزا محمد نیری( معروف به نقاش ) بوده است

حاجی میرزا علی اکبر نیری دارای یک پسر بنام صدر الدین نیری که در در طب می باشد.

میرزا محمد نیری (معروف به نقاش) دارای سه پسر باسامی :

1-دکتر یوسف نیری (دکتر در طب ) از دختر امام قلی خان عرب عامری

2-یونس نیری

3-نجابت الله نیری بوده است.

میرزا محمد خان نیری بن میرزا حسین خان بن میرزا محمد حکیم باشی (از اطبای در بار ناصری )نیز از این طایفه میباشد.

حاجی سید محمد بن میرزا محمد اسمعیل دارای پسری بنام محمد حسین معروف به متولی واو دارای چهار پسر باسامی:

1-میرزا رشید ( ناظم الاطباء )

2-میرزا بهاءالدین (متولی )

3-سید ابراهیم

4-میرزا جلال (متولی )بوده است.

میرزا رسید دارای دو پسر باسامی :

1-دکتر سید ارسطو علاج (دکتر در طب )

2-مسعود علاج بوده است.

دکتر علاج دارای یک پسر بنام دکتر مزین علاج (دکتر در طب ) وچهار دختر باسامی :

1-نبیه خانم (زوجه دکتر سید محمد سجادی)

2-نیره خانم

3-هایده خانم ( از بطن صبیه میرزا بهاءالدین متولی )

4-سودابه خانم ( زوجه دکتر سید یوسف نیری ) از بطن زوجه طهرانی می باشد.

میرزا بهاءالدین متولی دارای سه پسر باسامی :

1-سرهنگ دکترعیسی علاج (دکتر در طب که فوت شده )

2-دکتر نصیر سینائی ( دکتر در طب )

3-یحیی نیری (لیسانسیه ادبیات ) وچند دختر بوده است.

سید ابراهیم بن میرزا حسین متولی دارای پسری بنام میرزا شهاب ملقب به محیی الحکمه دکتر در طب بوده است که فوت واز او دو پسر باسامی :

1-صدرا نیری

2-عماد نیری ودو دختر باقی مانده است.

از سرهنگ دکتر علاج نیز یک پسر بنام هوشنگ علاج ویک دختر بنام مهری علاج (زوجه دکتر انواری )باقی مانده است.

میرزا جلال بن میرزا محمد حسین متولی دارای سه پسر باسامی :

1-سید کمال الدین نیری

2-سید جمال الدین نیری

3-سید شمس الدین نیری بوده است.

میرزا جلال در دوازدهم اسفند سال یکهزار وسیصد وبیست وهفت (1327 ه.ش )فوت شده است.

سید محمد جواد بن میر محمد سعید دارای پسری بوده بنام حاجی سید حسین واو پسری داشته بنام سید کاظم که سر سلسله طایفه سید کاظم بشمار است.

سید کاظم دارای فرزندانی بوده که معاریف آنان :

1-حاجی میرزا ابراهیم

2-میرزا رفیعا

3-حاجی میرزا محمد علی بوده اند .حاجی میرزا ابراهیم چهار پسر باسامی :

1-حاجی میرزا نورالله (معین السادات )

2-میرزا حسین (نظام السادات )

3-میرزا ابوالقاسم

4-میرزا اسمعیل بوده است.

حاجی میرزا نورالله دارای پنج پسر باسامی :

1-دکتر سید محمد علی کاظمی (دکتر در دارو سازی )

2- سرهنگ رضا کاظمی

3- جلال کاظمی

4- آقا جمال کاظمی

5- ابوالفضل کاظمی وچهار دختر بوده است.

میرزا حسین نظام السادات دارای دو پسر باسامی :

1-میرزا حسن

2-آقای نظام الدین نافذ (در خدمت ارتش ) بوده است.

میرزا ابوالقاسم بن حاجی میرزا براهیمبلاعقب واز میرزا اسمعیل فقط دختری باقی مانده است.

میرزا رفیعا بن سید کاظم دارای سه پسر باسامی :

1-میرزا مهدی

2-میرزا آقا (مجد السادات )

3-میرزا عبدالحسین بوده است.

حاجی میرزا محمد علی بن سید کاظم دارای یک پسر بنام میرزا حسن صدر بوده که از یکدختر بوجود آمده که زوجه میرزا خلیل (از طایفه سید روح الله)بوده است.

دیگر از تیره سادات سید روح الله طایفه میرزا قاسم است .میرزا قاسن سر سلسله این طایفه بوده دارای سه پسر باسامی ک

1-میرزا ابوالحسن

2-میرزا علی اکبر

3-میرزا ابوالقاسم بوده است.

از میرزا ابوالحسن چند پسر ودختر واز میرزا علی اکبر دو پسر که در اصفهان سکونت داشته اند باقی مانده است.

میرزا ابوالقاسم دارای پسری بنام میرزا محمد علی متولی که از علمای اخیر وبا زهد وتقوی در اردستان بشمار می رفته است. مادر میرزا محمد علی معروف بمتولی (چون متولی مدرسه نیم آورد بوده اورا متولی گفته اند) دختر میرزا محمد اسمعیل جدلی که از بطن دختر حاجی ملا محمد حسین بن حاجی ملا عبد العظیم است بوده وپس از فوت میرزا ابوالقاسم بحباله نکاه میرزا محمد حکیم بن حاجی سید باقر وسپس بازدواج میرزا محمد شیخ الاسلام (طایفه میرزا رفیعا نائینی ) در آمده است.

میرزا محمد علی متولی علاوه بر امامت وروحانیت متولی موقوفات زینب بیگم راجع به مدرسه نیم آورد اصفهان نیز بوده است.

از میرزا محمد علی متولی چهار پسر باسامی :

1-عطاءالله جدلی (فوت کرده )

2-هلال الدین جدلی

3-منیر الدین جدلی ( این سه نفر از بطن عیال دائمی که دختر سید محمود بلند بوده می باشد )

4-هدایت الله جدلی ( از بطن زوجه منقعطه )ودو دختر باسامی :

1-مکرم آغا (زوجه میرزا حسن جلوه)

2-عصمت خانم ( زوجه سید ابوالفضل هاشمی )

تیره دیگر از سادات سید روح الله طایفه سید مومن می باشند که در محله مون ساکنند وعده آنان زیاد است.

+ نوشته شده در چهارشنبه سی ام آذر 1390ساعت 9:48 توسط عماد | آرشیو نظرات

سادات حسینی اردستان

1-طایفه آقابزرگ

سیدعابدین خان حسینی پسری داشته بنام سید حسین خان حسینس وائپو پسری داشته بنام حاجی سید طاهر خان معروف به حاجی آقابزرگ که در زمان محمد شاه قاجار از نائین باردستان هجرت نموده وبا دختر حاجی آقامحمد اردستانی دائی خود که از محترمین وهعیان اردستان بوده مزاوجت نموده است.

در موقعی که آقا محمد خان قاجار از شیراز به تهران میرفته که دعوی سلطنت نماید از طریق اردستان عبور کرده ومیزبان او در اردستان حاجی آقا محمد مزبور بوده وبپاس این عمل پس از استقرار بتخت شاهی نامبرده را بطهران احضار و او را بعنوان حاکم ووکیل ومالیه اردستان تعیین وتا آخر عمر این سمت را داشته است.

حاجی آقا بزرگ دارای پنج پسر باسامی:

1-میرزا محمد (معروف به میرزا)

2-حاجی میرزا خلیل

3-میرزا حسن

4-میرزا محمد رضا

5-حاجی سید حسین وسه دختر بوده است.

الف – میرزا محمد بن حاجی آقا بزرگ دارای دو پسر باسامی:

1-میرزا رحیم

2-سید علی اکبربوده است.

میرزا رحیم بن میرزا محمد دارای یک پسر بنام دکتر سید علی مصطفوی ودختری بنام بیگم خانم داشته است سید علی اکبر بن میرزا محمد دارای دو پسر بنام های:

1-حسین مصطفوی

2-امیر آقا مصطفوی ویک دختر بنام بیگم آغا می باشد.

ب- حاجی میرزا خلیل بن حاجی آقا بزرگ دارای پسری بنام میرزا اسمعیل مصطفوی بوده که بلاعقب می باشد.

ج – میرزا حسین بن حاجی آقا بزرگ دارای دو پسر باسامی:

1-میرزا حسین مصطفوی

2-حاجی میرزا محمد علی مصطفوی ودو دختر باسامی:

فاطمه بیگم

فرخ سلطان بوده است.

میرزا حسین مصطفوی دارای دو پسر باسامی:

1-مهدی مصطفوی (در آرتش خدمت می کند )

2-آقا صادق مصطفوی می باشد. مهدی بن میرزا حسین دارای یک پسربنام علی و یک دختر بنام ناهید مصطفوی می باشد آقا صادق بن میرزا حسین مصطفوی دارای دختر بنام نبیه خانم می باشد.

د – میرزا محمد رضا بن حاجی آقا بزرگ دارای سه پسر باسامی :

1-میرزا نصرالله

2-میرزا حسین

میرزا طاهر بوده است.

میرزا نصر الله بن میرزا محمد رضا دارای یک دختر بنام آغابیگم ویک پسر بنام میرزا اسد الله مصطفوی بوده است.

میرزا اسد الله مصطفوی دارای چهار پسر باسامی:

1-مسعود مصطفوی (که شرح حالش در شعله دانشمندان خواهد آمد)

2-میرزا علی رضا

3-آقاجلال

4-میرزا محمد علی وچهار دختر باسامی:

1-عذرا بیگم

2-حشمت خانم

3-شایسته خانم

4-طلعت خانم بوده است.

میرزا حسین بن میرزا محمد رضادارای سه دختر بوده است.

میرزا طاهر بن میرزا محمد رضا دارای سه پسر باسامی:

1-یونس

2-تقی

3-داود وسه دختر می باشد.

ه- حاجی سید حسین بن حاجی آقا بزرگ دارای دو پسر باسامی:

1-حاجی میرزا علی محمد

2-حاجی سید مصطفی کمپانی ویک دختر بنام شاه جان بیگم بوده است.

حاجی میرزا علی محمد دارای یک پسر بنام دکتر سید هدایت معروف به قوام الحکماء (شرح حالش در قسمت اطباء خواهد آمد) ودو دختر باسامی :

1-فاطمه بیگم

2-بی بی بیگم بوده است.

دکتر قوام دارای دو پسر بنام حسام الدین و عماد الدین ودو دختر باسامی:

1-میهن خانم

2-پروین خانم می باشد.

حاجی سید مصطفی معروف به کمپانی دارای یک پسر بنام احمد علی مصطفوی ویک دختر بنام صدیقه خانم( زوجه دکتر قوام )بوده است.

میرزا احمد علی مصطفوی که از محترمین اردستان بشمار است خود دارای سه پسر باسامی:

1-فضل اله

2-عباس

3-مصطفی وچهار دختر باسامی:

صدیقه خانم

2-فخر السادات (زوجه منیر الدین جدلی)

3-فاطمه خانم

4-فرخ خانم می باشد.

+ نوشته شده در شنبه بیست و ششم آذر 1390ساعت 19:45 توسط عماد | آرشیو نظرات

مساجد شهراب

مساجد شهراب

شهراب دارای پنج مسجد است :

1-مسجد واقع در قلعه محمد حسین خان که فعلا"مخروبه است ویک برنج از آب شهراب ویک درب باق وقف بر آن مسجد می باشد که بعنوان وقف ثبت نیز شده است ولی متاسفانه قلعه مزبور ومسجد از طرف بعضی از مردم محل به ملکیت ثبت داده شده.

2-مسجد حاجیه آغا وحاجیه بی بی دختران محمد حسین خان عرب عامری مشتمل بر تابستانی وزمستانی که بنای آن مورخ بتاریخ یک هزارودویست وشصت ویک هجری قمری میباشد.

سابقا" موقوفات زیادی در مه آباد وجاهای دیگر داشته که در تصرف وقف نیست فعلا"پنج برنج شهراب ودوباغ پچور وامام حسین ودو حبه ملک ویک حبه گلشکنان در تصرف وقف است.

3-مسجدی است پهلوی مسجد فوق الذکر که دارای دو برنج آب وقف است.

4-مسجدی کوچک بسیار قدیمی خشتی است که به (مسجدو) شهرت دارد ودر نزدیکی محله واصلچه واقع است.

5-مسجد دیگری است در نزدیکی مظهر قنات نیو که با گل ساخته شده است.

«در چهل ساله اخیر هم مسجدی چسبیده به مسجد دختران محمد حسین خان عرب ساخته شده که تاریخ ساخت وبانی آن برای نویسنده این سطور مشخص نیست اگر خوانندگان عزیز اطلاع دادند بنام اطلاع دهنده درج خواهد شد.»

شهراب دارای یک حمام بزرگ است که در قلعه محمد حسین خان واقع است وبسبک ومعماری حمام خان کاشان ساخته شده ونظیر حمامهای خوب شهر می باشد .چهار برنج شهراب از طرف حاجی قاسم وقف بر اولاد شده بشرط اینکه روشنائی این حمام را تامین کنند

+ نوشته شده در جمعه بیست و پنجم آذر 1390ساعت 19:20 توسط عماد | آرشیو نظرات

مساجد زواره

مسد جامع

طبق تحقیقاتی که باستان شناس معروف فرانسوی (آندره گدار) بعمل آورده در میان آثار باستانی ایران دومین مسجد چهار ایوانی قدیم ایران در زواره است.

«طبق برنامه ای که در چند سال گذشته از تلوزیون جمهوری ایران بمدت یک ماه مبارک رمضان پخش شد مسجد جامع زواره اولین مسجد چهار ایوانه می باشد .نگارنده»

در عصر ملکشاه سلجوقی که در نظر گرفتند مسجد جامعی در زواره بناء کنند بنای گنبدی شکل مسجد جامع اردستان را سر مشق قرار دادند . لکن چون در ظرف این مدت نمنه تازهای از مسجد پیدا شده بود لذا مسجد جامع زواره بمسجد چهار ایوانی تبدیل گردید.

مسجد جامع اردستان که هنوز اسلوبش بر خلاف معمول زمان بود بتدریج از بنای مسجد جامع زواره پیروی وتقلید نمود

مسجد جامع زواره از سال پانصد و پنجاه وسه (553 ه.ق.) تا پانصد وپنجاه وپنج (555.ه.ق) تبدیل به مسجد چهار ایوانی گردید.

در مسجد جامع اردستان جرز های هشت گوش مسجد زواره نیز رعایت شده باین معنی که ایوان جانب قبله از ایوان شمالی وسیعتر وایوان اخیر الذکر از ایوانهای جانبی مناره نیز درست در سمت مغرب بناء نزدیک گوشه شمال غربی مسجد می باشد.

مسجد جامع زواره که بموجب کتیبه مربوط ساختمان در سال پانصد وسی(530 ه.ق)هجری قمری باتمام رسیده است بعدا"با محراب زیبائی که در سال پانصد وپنجاه ویک (551 ه.ق) ساخته شده آراسته گردیده است.

در مسجد اردستان هم نظیر آن محراب در سال پانص وپنجاه وسه (۵۵۳ هق) ساخته شده است بنابراین اردستان وزواره مراحل تطور مسجد ایرانی را به تفصیل با ذکر تاریخ نشان میدهد وبهمین لحاظ اهمیت این دو شهر برای تاریخ اسلام قابل ملاحظه است.

کتیبه ای که تاریخ ساختمان مسجد جامع زواره را معلوم می سازد بر خلاف معمول بالای نماهای اطارف حیاط جا گرفته است.

کتیبه مذکور بخط کوفی بسیار ساده از آجر ترشیده شده وخیلی شبیه کتیبه های قرون پنجم وششم هجری است که عده زیادی از انبیه اصفهان واطرافش باینگونه کتیبه ها مزین است.

در کتیبه مزبور بعد از بسم الله الرحمن الرحیم آیه ۱۸ سوره ۹ توبه :انما یعمرمساجدالله تا آخر ایه خوانده می شود.

سپس قسمت تاریخی کتیبه شروع میگردد که متاسفانه از غالب کلمات آن جز دسته یا نوک بعضی از حروف و سرکش ها چیزی باقی و نمایان نیست قرائت آن بسیار دشوار وفقط کلمات:

«امر ببناء....الفقیر الی رحمة الله....احمد...ثلاثین وخمسمائة» را میتوان قرائت نمود.

کتیبه زیر گنبد از گج است که دور محراب واقع شده است.

این کتیبه مشتمل بر آیات صد وهشتادو هفت(۱۸۷) وصدو هشتادوهشت (۱۸۸) از سوره سوم(۳) آل عمران می باشد باین ترتیب :« ولا تحسبن الله تا آخر و الله علی کل شئی قدیر» وپس از آن متضمن متن تاریخی بوده که چیزی مفهوم نمی شود.

محراب بوضع بسیار عالی بناء شده وشامل کتیبه ای بخط کوفی ودو کتیبه بخط نسخ می باشد.

در قسمت بالای کتیبه طرف خارجی محراب آیه پنجاه ودو (۵۲) اعراف «ولقد جئناء بکتاب فضلناه علی علم هدی ورحمة لقوم یومنون» ویکی از کتیبه های خط نسخ آیه هیجده (۱۸) سوره توبه : «اجعلتم سقایة الی آخر» وکتیبه سوم آیات صدو هشتاد وهفت(۱۸۷) وصدو هشتاد وهشت (۱۸۸) سوره آل عمران خوانده می شود. از تاریخی که در کتیبه ساختمان ومحراب دیده می شود معلوم می گردد مسجد در سال پانمصد وسی (۵۳۰ هق )ومحراب در سال پانصدوپنجاه ویک(۵۵۱ هق ) یعنی بیست ویک سال بعد از آن بوسیله احمد نامی باتمام رسیده است.

بانی

از جمع مرتب مستور ومشابهات دو مسجد جامع اردشتان وزواره و وجود کلمه احمد بعد از امر ببناء که ذکر گردیده میتوان گفت بانی مسجد جامع زواره در قرن ششم همان ابوطاهر حسین بن غالی بن احمد بوده است وممکن است با این فرض استاد وبنای آن نیز همان استاد محمود اصفهانی معروف به غازی باشد.

ولی معروف است بناء اولیه مسجد جامع زواره بوسیله علی بن ابراهیم یا محمد بن ابراهیم زواره ای انجام گردیده وبا این فرض بناء در قرن اول ویا دوم بوده ویا بوسیله مجیرالدوله از آل بویه یا عمر بن عبدالعزیز از آل ابی دلف بناء شده باشد که با این فرض باید گفت در قرن سوم هجری انجام شده است.

آتشکده اردستان ج ۱

ادامه مطلب

+ نوشته شده در جمعه بیست و پنجم آذر 1390ساعت 15:47 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه شیخ الاسلام

طایفه شیخ الاسلام

این طایفه منسوبند به میرزا محمد حسین معروف به شیخ الاسلام از احفاد میرزا رفیعا (رفیع الدین محمد ) حکیم وفیلسوف متاله معروف به نائینی که نسب او به شرح زیر است.

«محمد حسین بن رفیع الدین محمد بن محمد مهدی بن ابوالحسن بهاءالدین محمدبن رفیع الدین محمد بن حیدر بن زین الدین بن علی بن حیدر بن کمال الدین حسین بن شهاب الدین علی النقیب بالاصفهان بن عباد بن ابی المجد ( احمد ) بن حمزة بن اسحق بن طاهر بن علی ( ابوالحسن شهاب الدین )بن محمد (مکنی بابی جعفر) بن احمد (فتوح الدین) بن محمد بن احمد ( المشهور بالرئیس ) بن ابراهیم طبا طبا بن اسمعیل بن ابراهیم الغمر بن الحسن المثنی بم الامام حسن المجتبی (ع ) متصل می شود.

میرزا محمد حسین شیخ الاسلام از علمای بزرگ ودر اصفهان سکونت داشته است. معروف است در زمان محاصره افغانها اصفهان را خانه او محل امن بوده است. ودر تاریخ یک هزارو یک صدو هفتاد و پنج (1175 ه.ق)زمان کریم خان زند فوت ودر محله آبخشان اصفهان مدفون گردیده است .میرزا محمد حسین اول معروف به امام دارای پسری بنام محمد صادق (یکی از علمای عصر خود بوده که در زواره مدفون است ) بوده ومحمد صادق دو پسر باسامی:

1-سید محمد مظهر

2-محمد حسین دوم داشته است.

سید محمد مظهر دارای یک پسر بنام میرزا ابوالحسن جلوه حکیم معروف که در شعله دانشمندان بطور تفضیل ذکر خواهد شد ودو دختر یکی زوجه حاجی میرزا تقی بن محمد حسین ودیگری که در رستم آباد شمیران شوهر داشته است.

محمد حسین دوم معروف به شیخ الاسلام دارای چهار پسر باسامی:

1-حاجی میرزا محمد اسمعیل شیخ الاسلام که از علمای وقت وشرح حالش جداگانه ذکر خواهد شد.

2-حاجی میرزا تقی

3-میرزا احمد

4-میرزا حسن بوده است.

یکم- حاجی میرزا محمد اسمعیل بن محمد حسین دارای دو فرزند بنامهای :

1-حاجی میرزا حسین

2-میرزا ابوالحسن بوده که از نخست یک پسر بنام آقاجان باقی ودومی بلاعقب بوده است.

دوم – حاجی میرزا تقی بن محمد حسین دوم دارای چهار پسر باسامی:

1-میرزا محمد

2-میرزا مهدی

3-میرزا عبدالحسین( این سه نفر از یک مادر بوده اند)

4-سید جعفر بوده است.

میرزا محمد بن حاجی میرزا تقی دارای پنج پسر بنام های :

1-میرزا یحیی جلوه

2-میرزا امین الله جلوه

3-میرزا عزیز الله جلوه

4-میرزا جواد جلوه

5-میرزا حسن جلوه ودو دختر یکی عیال میرزا محمد رضای حکیم ودیگری زوجه حاجی میرزا اسدالله سندی بوده است.

از میرزا عبد الحسین حاجی میرزا تقی یک پسر بنام دکتر سید مسیح جلوه که از پزشکان تحصیل کرده فرنگ وفعلا" استاد دانشکده پزشکی اصفهان است ویک دختر (فوت شده )باقی بوده است.

سوم – میرزا احمد بن میر محمد حسین دوم دارای دو پسر باسامی:

1-میرزا حسین

2-میرزا محمد بوده است .

میرزا حسین معروف به شیخ الاسلام دارای دو پسر بنام های :

1-میرزا اسمعیل شیخ الاسلام

2-میرزا ابراهیم بوده است.

میرزا محمد بن میرزا احمد دارای دو پسر باسامی:

1-سید محمود (صدرالعلماء )

2-میرزا احمد فتوحی بوده است.

چهارم – میرزا حسن بن میرزا محمد حسین دوم دارای سه پسر باسامی:

1-میرزا رفیعا

2-میرزا اسمعیل

3-میرزا ابراهیم بوده است

میرزا محمد حسین دوم معروف بشیخ الاسلام از علمای وقت واز معاصرین مرحوم سید رشتی است ودر قبرستان اردستان مدفون است.

فعلا"سر سلسله این طایفه در اردستان آقایان دکتر جلوه ومیرزا حسن جلوه ومیرزا یحیی جلوه ومیرزا احمد فتوحی ودر زواره دکتر فتوحی . حاج سید علی اکبر فتوحی ومیرزا محمد علی حقایق وعده دیگری می باشند.

+ نوشته شده در جمعه بیست و پنجم آذر 1390ساعت 7:40 توسط عماد | آرشیو نظرات

هفت شهر لیلاز

هفت شهر لیلاز

بنای هفت شهر لیلاج یا لیلاز که مرکز آن شهر لاسون بوده ودر اثر زلزله ویا هجوم ریگ روان ویا بوسیله افراسیاب ترک بکلی از بین رفته وفقط آثاری از آن باقی است بطوریکه در محل شایع است از بناهای لیلاز پدر کیخسرو کیانی (تخت وتاج کیخسرو به پسر عمویش اروند شاه منتقل شده) بوده که شهر مرکزی بنام پسرش لاسون نامیده شده است.

حدود این شهر ها از موغار شروع وتا نزدیکی یزد امتداد داشته وبا این ترتیب قطعی است که زواره هم جزء این هفت شهر بوده است .در موقع حفاری ویا بارندگی خرده طلا وچیزهای دیگری در خرابه های این هفت شهر بدست می آید. آتشکده اردستان ج 2

[ نویسنده این سطور قبل از جنگل کاری(درخت تاغ) شن های روان شمال زواره یعنی حدود سال0 134 شمسی یا قبل ازآن وجود مقداری قابل توجه از خورده سفال هائی را در تپه شنهای کنار کویر مشاهده کردم که بعضا" با لعاب و با رنگ های مختلف بود]

+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و چهارم آذر 1390ساعت 10:1 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه میر حیدر

طایفه میر حیدر

این طایفه منسوبند به میر حیدر که جد اعلای شرف الدین علی میر میران میباشد سر دسته این طایفه یکی سید حسین معروف به شاه بوده که دارای دو پسر بنام سید یحیی وسید محمد شاه بوده است .سید یحیی بن سید حسین دارای دو پسر بنام های ک

1-سید عابدین

2-سید اصغر ویکدختر بوده است .سید محمد بن سید حسین دارای دو پسر باسامی:

1-آقاکمال حیدر شاهی

2-عباس جدلی ویک دختر بنام رباب خانم ( زوجه سید هدایت الله مهدوی) بوده است از این طایفه است سید حسین بن سید احمد( برادر سید حسین شاه بوده ) که در شریف آباد ورامین سکونت داشته وچند سال قبل فوت وعده ای اولاد از او باقی مانده است.

دیگر از سر دسته این طایفه سید علی محمد بوده که از او دو پسر باسامی :

1-سید علم

2-سید حسین باقی مانده است.سید حسین نیز فوت واز او سه پسر باسامی:

1-جلال

2-حسام

3-نظام وسه دختر باقی مانده است

+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و چهارم آذر 1390ساعت 8:54 توسط عماد | آرشیو نظرات

شهاب زواره ای

اعتکاف

اعتکا ف ما یقین با عشق مولا می شود

با توکل بر خدا این عشق پیدا می شود

گر گنه کاری بیا صیقل بده روح وروان

توبه کن زاعمال بد روحت مصفا می شود

از هوای نفس دوری کن که چون

گر چنین کردی روانت زود شیدا می شود

عاشق واهل عمل بادیده دل گر شوی

چشم باطن میدهد آن دیدگان وا می شود

اعتکاف در رجب خلوت نمودن با خداست

با خدا سودا نما اعمال امضاء می شود

از خدا توفیق رحمت خواه با حسن عمل

گر کنی توشه مهیا بار فردا می شود

گر امید مغفرت داری منیت را بنه

محو او شو ای شهابا چونکه من ما می شود

حاج سید عبدالحسین شاهمرادی متخلص به شهاب زواره ای

+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و سوم آذر 1390ساعت 19:2 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه قندی ها

طایفه قندیها

این طایفه منسوبند به سید اسمعیل بن میرزا محمود بن حاجی میرزا هاشم از احفاد شرف الدین علی میر میران جد اعلای سید باقر یها وحاجی ابوالحسنی ها وجدلی ها .

سید اسمعیل دارای چهار پسر باسامی:

1-سیدحسین

2-سید هاشم

3-سید ابراهیم

3-سید یحیی (معروف به قند) بوده است .سید حسین بن سید اسمعیل بلاعقب بوده .

سید هاشم دارای یک پسر بنام سیدمحمد بوده که فوت وبلاعقب بوده است.

سید ابراهیم دارای سه پسر بوده است .

سید یحیی دارای دو پسر بنام های:

1-سید علی اکبر ضیائی

2-حسین طبا طبائی ودو دختر بنام های :

1-زرین تاج زوجه سید ابوالقاسم روضه خوان.

2-انیس خانم زوجه عبدالصمد جهانشاهی بوده است.

نسب سید علی اکبر ضیائی و برادرش وخواهرش بدین ترتیب است:

سید غلی اکبر ضیائی بن سید یحیی بن اسمعیل بن میرزا محمود بن حاجی میرزا هاشم بن محمد حسین بن شرف الدین علی میر میران وبقیه سلسله ماندد سلسله حاجی ابو الحسنی ها می باشد.

حاجی میرزا هاشم فرزند محمد محسن طبا طبائی بوده که در سال های اواخر قرن یازدهم ودوازدهم میزیسته است .وبا طایفه حاجی ابوالحسن در محمد محسن اتصال می یابد.

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و دوم آذر 1390ساعت 21:39 توسط عماد | آرشیو نظرات

رفیع الدین طبا طبائی

رفیع الدین طبا طبائی متکلم وفقیه عصر صفوی

((جد حکیم جلوه زواره ای))

در عصر صفوی که تشیع به عنوان مذهب رسمی ایران قلمداد گردید گروهی از دانشوران شیعه به خاطر مرزبانی از اعتقادات مذهبی در قلمرو کلام وحکمت به پژوهش وتحقیق مبادرت نمودند ودر این خصوص آثار ارزشمندی از خود به یادگار نهادند که از مواریث گرانبهای فکری ودینی به شمار می رود.

یکی از اکابر متکلمین در این دوره رفیع الدین طبا طبائی می باشد ...وی با استفاضه از محضر علمائی چون شیخ بهائی وشیخ شوشتری در اقیانوس دانش به غور وژرف اندیشی پرداخت .

نام این متکلم کم نظیر «سید محمد» پدرش حیدر طبا طبائی از زهاد و وارستگان آن زمان به شمار می رفته است .لقبش رفیع الدین ومشهر به میرزا رفیعا از سادات جلیل القدر طبا طبائی می باشد که نسب شریفش از سوی پدر به امام حسن مجتبی علیه السلام واز سوی مادر به امام حسین علیه السلام می رسد (در سلسله نسب سادات طبا طبا زواره به آن اشاره شده است)

میرزا رفیعا در سال 998 ه. ق . مقارن با سومین سال سلطنت شاه عباس اول در زواره به دنیا آمد ودر سال 1083 ه. ق. پس از 85 سال عمر با برکت در اصفهان رخ در نقاب خاک کشید به دلیل اقامت زیاد وی در شهر نائین به میرزا رفیعای نائینی مشهور است.

مدفن میرزا رفیعا در تخت فولاد اصفهان است وبه دستور شاه سلیمان صفوی بر مزارش گنبدی رفیع وتکیه ای وسیع ساخته اند که تا کنون برقرار وبه نام تکیه میرزا رفیعا معروف است

بر گرفته از کتاب گلشن جلوه

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و دوم آذر 1390ساعت 20:10 توسط عماد | آرشیو نظرات

بقعه شیخ رجب برسی

بقعه شیخ رجب برسی

بقعه شیخ رجب برسی وتقع است در محل معروف بهشت آباد نزدیک امیر آباد این بقعه که ظاهرا" در قرن نهم هجری با خشت وگل بنا شده بود در اواخر قرن سیزدهم هجری بوسیله جعفر عصار زواره ای با آجر تجدید بنا گردیده است.

بعد در زمان مصطفی قلیخان سهام السلطنه حاکم کرمان که از اردستان عبور میکرده در امیر آباد مهمان سهام السلطنه بوده نذر می کند در صورت موفقیت در منظور خود حصاری بر گرد بقعه شیخ بناء نماید ودر اثر وصول به مقصود سیصد تومان پول می دهد وبمابشرت استاد قهار اردستانی حصاری ساخته شود . چون سهام السلطنه در سال یک هزار و سیصد و شش (1306ه . ق .)فوت نموده قاعدة باید این قضیه در نیمه دوم قرن سیزدهم هجری اتفاق افتاده باشد.

در بین مردم مجاور بقعه صاحب آن معروف بشیخ بیابانی است ولی مشهور این است که در بقعه مزبور حافظ شیخ رضی الدین رجب بن محمد بن رجب برسی حلی مدفون است که حفاظ حدیث وفقیه واز بزرگان شیعه وصوفی وادیب وشاعر قرن هشتم ونهم هجری بوده است.

+ نوشته شده در دوشنبه بیست و یکم آذر 1390ساعت 21:22 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه میرزا زکی

طایفه میرزا زکی

این طایفه منسوبند به میرزا محمد زکی که از سادات طباطبای ساکن محله رامیان اردستان بوده ونسبش بشرح زیر :

«میرزا محمد زکی بت امین الدین حسن بن مرتضی بن غیاث الدین محمد بن مرتضی بن حیدر بن مرتضی بن علی بن حیدر بن علی بن بهاءالدین حیدر بن کمال الدین حسن بن شهاب الدین علی بن عباد بن ابی المجد بن حمزة بن اسحق بن طاهر بن علی بن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم الشهیر به طباطبا بن اسمعیل بن ابراهیم بن حسن بن الامام حسن علیه السلام» بحضرت امام حسن متصل می شود .

میرزا محمد زکی پسری بنام سید میرزا وپسر دیگری بنام سید رضا داشته است سید میرزا پسری بنام سید محمد علی وسید محمد علی دو پسر بنام های .

1-سید حسین

2-سید ابوالقاسم صمیمی داشته است.

سید حسین دارای یک پسر بنام سید علی بوده که فوت شده و یکدختر از اوباقی است.

سید ابوالقاسم صمیمی فوت واز او یک پسر بنام سید محمد صمیمی باقی است که فعلا" سر سلسله این طایفه بشمار است.

سید رضا بن میرزا محمد زکی پسر داشته بنام میرزا احمد صدر الکتاب که در دربار ناصرالدین شاه معلم اشرف السلطنه دختر شاه بوده وبکتابت اشتغال داشته است. روزنامه ایران وسالنامه های دولتی را می نوشته است . کتابت منتظم باصری را در تاریخ غره شمال یکهزار وسیصد هجری نوشته است خط نسخ را خیلی خوب می نوشته وبلاعقب بوده است.

+ نوشته شده در دوشنبه بیست و یکم آذر 1390ساعت 10:47 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه حاجی میرزا ابو الحسن

طایفه حاجی میرزا ابوالحسن

این طایفه منسوبند به حاجی میرزا ابوالحسن اردستانی که سلسله نسب او بشرح زیر است.

«ابوالحسن بن رضا بن محمد کریم بن محمد محسن بن شرف الدین علی بن غیاث الدین مسعود بن تقی الدین محمد بن حدیر بن غیاث الدین محمد بن مرتضی بن حیدر بن مرتضی بن علی بن حیدر بن علی بن بهاء الدین حیدر (ملقب به ابی الفتوح الشهید المدفون بزواره) بن کمال الدین حسن بن شهاب الدین علی بن عبادبن احمد (مکنی بابی المجد) بن حمزة بن اسحق بن طاهر بن علی بن محمد بن احمد بن محمد بن احمد الشهیر برئیس بن ابراهیم الطبا طبا بن اسمعیل الدیباج بن ابراهیم الغمر (لکثرة سخائه ووفاز بسعادة فی زمن المنصور الدوانیقی) بن حسن المثنی بن حسن المجتبی بن علی المرتضی علیهم السلام » بحضرت امام حسن ع متصل می گردد.

حاجی میرزا ابوالحسن دارای پنج پسر بوده است :

اول – میرزا محمد علی که اولادش میرزا ابوالحسن احسانی وسید عبد الحسین احسانی و میرزا شهاب ومیرزا عبدالوهاب احسانی می باشد.

دوم میرزا مهدی که فرزندان او عبارت از:

1-سید رضا (معروف بسید میرزا)

2-میرزا عزیزاله

3-میرزا حسن

4-سید رضا

5-میرزا محمد می باشد

سید رضا بن میرزا مهدی معروف بسید میرزا دارای دو پسر بنامهای:

1-دکتر سید محمد علی احسانی که فعلا" با در جه سرتیپی بسمت معاونت اداره بهداری ارتش شاهنشاهی مشغول خدمت است.

2-میرزا ولی الله احسانی ویکدختر بنام انیس خانم زوجه میرزا ابوالحسن احسانی می باشد.

از میرزا عزیز الله بن میرزا مهدی کسی باقی نمانده است.

میرزا حسین بن میرزا مهدی دارای یک پسر بنام سید محمد بوده که از او سه پسر باسامی:

مصطفی . مسعود . حسین احسانی

ودو دختر :یکی شاه بیگم زوجه محمد وفائی ودیگری مرحمت زوجه سید ابراهیم ضیائی باقی مانده است.

سید رضا بن میرزا مهدی یک پسر بنام میرزا لطف الله داشته که او هم فوت ودختری از مرحوم باقی است.

میرزا اسمعیل بن میرزا مهدی دارای سه پسر باسامی:

1-سید ابراهیم ضیائی

2-سید ولی الله احسانی

3-سید حسین بوده است.

این طایفه در محله رامیان ساکن وسر سلسله آنان فعلا" دکتر سید محمد علی احسانی می باشد.

+ نوشته شده در یکشنبه بیستم آذر 1390ساعت 22:48 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه جد لی

طایفه جد لی:

این طایفه منسوبند به میرزا محمد علی جدلی که از علمای زمان قاجاریه بوده ونسبش با بیست ونه (29) پشت به امام حسن مجتبی ع میرسد . با طایفه حاجی سید باقر در شرف الدین علی میر میران وبا طایفه حاجی میرزا ابوالحسن در میرزا محمد کریم بهم میرسند باینطور که حاجی میرزا ابو الحسن پسر سید رضا ومیرزا محمد علی جدلی پسر میرزا مرتضی وسید رضا ومیرزا مرتضی پسران میرزا محمد کریم بوده اند وچون در طایفه حاجی میرزا ابو الحسن بقیه شرح داده شده تکرار نمی گردد.

میرزا مرتضی دارای یک پسر بنام میرزا محمد علی جدلی ویک وختر زوجه حاجی سید باقر بن میر محمد شفیع بوده است.

میرزا محمد علی جدلی دارای دو پسر باسامی:

1-میرزا محمد اسمعیل جدلی

2-میرزا محمد تقی جد لی

محمد اسمعیل دارای سه پسر باسامی :

1-میرزا حسن

2-حاجی میرزا محمد جد لی

3-میرزا حسین و دو دختر یکی زوجه سید ابوالقاسم از سادات سید روح الله (پدر میرزا محمد علی متوفی مدرسه نیم آورد) و دیگری عیال میرزا علی اکبر سلطان الواعظین بوده است

میرزا حسن دارای یک پسر بنام میرزا فخر الدین جدلی وسه دختر باسامی:

1-طلعت خانم زوجه وقار الحکماء

2-ماطمه بیگم زوجه علی رضا شفیعی

3-زهرا بیگم زوجه میرزا حسن اثنی عشری بوده است.

حاجی میرزا محمد جدلی در راه مکه وفات و از او پسری بنام سید ابو الفضل هاشمی از بطن فاطمه بیگم دختر سلطان الواعظین ودو دختر از بطن دختر ملا محمد تقی بن حاجی ملا محمد علی بن حاجی حاجی ملا عبد العظیم باسامی:

1-خانم آغا زوجه میرزا محمود صدر العلمای اردستانی ( معروف به پیغمبر)

2-خانم عطاء زوجه میرزا علی رضا جد لی باقی مانده است.

میرزا حسین بن میرزا محمد اسمعیل جدلی بلاعقب بوده است.

میرزا محمد تقی بن میرزا محمد علی جد لی دارای یک پسر بنام میرزا سلیمان ویک دختر موسومه به شمس نساء زوجه میرزا علی اکبر سلطان الواعظین بوده است

میرزا سلیمان دارای دو پسر بنام های :

1-میرزا علی رضا جدلی که از روحانیون اردستان است.

2-میرزا هدایت الله که در جوانی فوت وبلاعقب بوده ویک دختر بنام رفعت بیگم زوجه سید محمد شاه بوده است.

سر سلسله این طایفه فعلا" آقایان سید علیرضا جد لی وسید فخر الدین جد لی وسید ابو الفضل هاشمی می باشند.

+ نوشته شده در جمعه هجدهم آذر 1390ساعت 20:44 توسط عماد | آرشیو نظرات

بقعه پیر مرتضی

بقعه پیر مرتضی

در محله فهره در غرب مسجد سفید سردشت بقعه ای است بنام بقعه پیر مرتضی این بقعه دارای گنبدی بطول ده متر وایوان جنوبی وشمالی ودرب ورودی از ایوان جنوبی است مساحت گنبد وایوانها جمعا" یکصد وچهل متر است

گنبد بطور مربع شروع شده تا چهار متر بعد مثمن گردیده . دارای چهار زاویه مساوی وچهار ایوان و بطور مدور پوشیده است

از مرکز گنبد تا آخر گنبد حدود ده متر است . ته گنبد که مربع شروع شده است شش در شش (6 در 6 )میباشد.

در میان گنبد اثر سه قبر به شرح زیر:

1-قبر پیر مرتضی علی اردستانی فرزند امیر شمس الدین محمد اردستانی (ندیم شاه منصور)

2-قبر زن پیر مرتضی

3-قبر پیر جمالی اردستانی عارف معروف قرن نهم هجری

پهلوی یک دیگر موجود است

هر سه قبر را محجری چوبی احاطه کرده که دارای کتیبه ای به شرح زیر می باشد واز تاریخ ساختن محجر جکایت می کند .

از یمن عطای حق تعالی آن شهر سخا وجود رادر

عباس ولی بک آنکه باشد چون مهر سپهر ذره پرور

در روضه پیر مرتضی ساخت با صدق عقیده این محجر

مقبول قلوب اهل دل شد چون گشت معینش رب داور

در سال هزار با سی نه(1039) این خلعت خلد کرد در بر

داریم امید آنکه بادا کام دو جهانیش میسر

در اطراف گنبد باغچه ای است که معروف بباغچه پیر مرتضی است و از موقوفات ومتعلقات بقعه شمرده می شود و نیز دوازده سرجه از مدار تلک آباد (دو فرسنگی اردستان ) موقوفه بقعه است که در تصرف اوقاف می باشد.

بطوریکه تاریخ کتیبه حاکی است محجر در سال اول سلطنت شاه صفی که یک هزار وسی ونه (1039) باشد ساخته شده است وظاهرا" عباس ولی بیک حاکم اردستان بوده چنانچه آثار دیگری نیز باقی است که حکام سلاطین صفویه در آنجا ساخته اند واگر گفته شود منظور از عباس ولی بیک شاه عباس است صحیح به نظر نمی رسد . زیرا فوت شاه عباس در یک هزار و سی وهشت (1038) هجری اتفاق افتاده است و بعلاوه القاب و ادعیه ایکه در ابیات کتیبه بیان شده با مقام شاه عباس وفق نمی دهد.

وضع گنبد: گنبد مزبور بوضع خاصی بناء شده طرز ساختمان وآجر هائی که بکار رفته قابل توجه است و آنجه معروف میباشد این بقعه خانقاه ومدرسه بوده که بوسیله خود پیر مرتضی علی اردستانی که در زمان امیر تیمور وشاهرخ میزیسته ساخته شده است وبعد از وفاتش در آنجا مدفون گردیده ( نظائر بسیاری در اصفهان واطاراف دارد مانند بقعه شهشهان وعلی بن سهل در شهر اصفهان ) وبا این قدمت بناء که احتمال کلی دارد در راس نیمه دوم قرن نهم هجری ساخته شده باشد هیچگونه آسیبی بگنبد وارد نشده است نهر آبی هم از زیر گنبد از طرف مشرق آن جاری است که بر صفای آن محل می افزاید

آتشکده اردستان ج ۱

+ نوشته شده در جمعه هجدهم آذر 1390ساعت 19:51 توسط عماد | آرشیو نظرات

مظهر زواره ای

مظهر زواره ای

سید محمد طبا طبائی متخلص به مظهر زواره فرزند سید محمد صادق از پزشکان و شعرای نامی زواره می باشد که در قرن سیزدهم می زیسته وی پدر حکیم وفیلسوف بزرگ عهد قاجاریه چون پدر میزا حسن جلوه زواره ای است مظهر در جوانی از زواره به حیدر آباد سند رفته و در آنجا با میرزا ابراهیم شاه .وزیر میر غلامعلی امیر سند ازدواج نموده ودر دربار امیر سند منزلتی یافته .به طوریکه سید محمد رابه نمایندگی خود در روابط امرای سند و حکومت کمپانی شرقی به کلکته فرستاده است ودر این سفر سر جان ملکمم انگلیسی مظهر را ملاقات نموده ودر کتاب سیاست ایران دیدار خود با مظهر زواره ای را آورده است

مظهر دارای رساله ای در احوال سلاطین صفویه تالیف نموده که بنام تاریخ سید محمد اصفهانی معروف است .مظهر پس از سند متوجه احمد آباد گجرات هند میشود ودر آن شهر به تجارت مشغول شده .

مظهر پس از سی شش سال اقامت در هند ودوری از وطن در سال 1245 ه . ق . به ایران مراجعت وراهی زواره زاد گاهش می شود ودر سال 1252 ه. ق. به مرض وبا مبتلا شده ورخت از جهان فرو می بند د ودر مزار قدیمی زواره دفن می گردد.

اشعار زیر از او است:

آن سرو بلند می خرامید به ناز

سر در قد مش نهادم از روی نیاز

گفتم: هوس قد تو دارم گفتا

کوتاهی عمر بین وامید دراز

سیمای تاریخ وفرهنگ زواره

محمد علی عظیمیان

+ نوشته شده در چهارشنبه شانزدهم آذر 1390ساعت 10:57 توسط عماد | آرشیو نظرات

پا منبری در زواره

پامنبر ی در زواره

در زواره اواسط روضه یعنی مثلا" نیمی از روضه خوان ها که منبر رفته بودند با چائی و قلیان شروع به پذیرائی میکردند با شروع پذیرائی تعدادی از مداحان اهلبیت که پای منبر نشسته بودند به دو دسته تقسیم شده وشروع به مدیحه سرائی می کردند بدن صورت که مصرع اول شعر را یک گروه ومصرع بعدی را گروه دوم با ریتم جالب وآهنگی حزن انگیز می خواندند جالب اینکه حرکات خدمه پذیرائی هم بنوعی با اینها هماهنگ بود که آنهم باعث گرمی مجلس می شد

نمونهاز اشعار پا منبری زواره از کتاب سیما تاریخ وفرهنگ زواره نوشته محمد علی عظیمیان.

نوحه حضرت امام حسین علیه السلام

چون شاه شهیدان عزم ره میدان کرد

روی سوی حرم آن پادشاه خوبان کرد

کی غم زدگان طفلانم

اهل حرم و ویرانم

دایم به فغان و آهم

از حال شما آگاهم

یارب چه کنم آذر به تنم

ازداغ وفراغ یاران

گفتند به آه زاری

کی عاشق حی باری

ماره به که می سپاری

کی عاشق حی باری

با آه وفغان پس عترت آل طا ها

انجم صفت اندر بر شمس بطحا

کی اهل حرم من سوی میدان رفتم

نا چار به جنگ فرقه عدوان رفتم

من هم همه جا همراهم

از حال شما آگاهم

دایم به فغان و آهم

از حال شما آگاهم

گفت این سخن و اشک از مژه بر رخ پاشید

کی اهل حرم در فکر اسیری باشید

یاران شب هجران آمد

دیدار به پایان آمد

دایم به فغان وآهم

از حال شما آگاهم

+ نوشته شده در چهارشنبه نهم آذر 1390ساعت 19:18 توسط عماد | آرشیو نظرات

امامزاده سید ابوالحسن بن محمد روستای کچو رستاق

امامزاده سید ابوالحسن بن محمد روستای کچو رستاق

در گذری کوتاه به روستای کچو رستاق میرویم واز نزدیک به تماشای دیباچه این روستا می نشینیم .کچورستاق از روستاهای بسیار قدیم بخش زواره می باشد که در فاصله هشت کیلومتری غرب زواره بر سر زاه این شهر به مهاباد وکاشان واقع گردیده کچو رستاق واژه ای است که از ترکیب کچو بمعنی کوچک ورستاق معرب روستا می باشد ودر مجموع به روستای کوچک گفته می شود.

در گذشته تاریخی نام این روستا به تعدادی روستای مجاور اطلاق می شده اما امروز اسن واژه در اشتراک لفظ ومعنی بهتعدادی دیگر از روستاهای کچو سنگ وکچو مثقال از توابع بخش مرکزی اردستان به شمار میروند روستای کچو رستاق از لحاظ قدمت به قبل از اسلام عودت دا ده می شود به طوریکه در قسمت پائین این روستا قبرستانی از سده های قبل از اسلام مشاهده می شده اکنون تبدیل به زمین های مزروعی گردیده است.

مردم این روستا از دیر باز با اسلام ناب محمدی صلوات اله علیه پیوند دینی ومذهبی تحکیم بخشیده اندو در همان قرون اولیه اسلام با آغوش باز تشیع را پذیرفته اند .واز این رو می بینیم که یکی از سلاله های پاک رسول اکرم صلوات اله علیه گلی زیبا از بوستان امامت یعنی سید ابوالحسن بن محمد که از طریق هفت نسل به سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام می رسد در این روستا مدفون می باشد.

سالیان سال مزار آن بزرگوار میعاد گاه عاشقان حریم امامت وولایت قرار گرفته وبه آن عشق می ورزند واز اطراف واکناف به زیارت آن مشرف می شوند .مردم این روستا زحمتکش بوده وبه کار کشاورزی ودامپروری مشغول می باشند وفضای این روستا سر سبز از کشت درختان وباغات میوه انار ،انجیر،پسته ودرختان زیتون رقم خورده ودر عرصه پیکار ودفاع مقدس از مرز وبوم این کشور ،این روستا شهدای گرانقدری را تقدیم اسلام نموده وپیکر این عزیزان در جوار ملکوتی امام زاده واجب التعظیم سید ابوالحسن بن محمد به خاک سپرده شده اند.

مردم این روستا در ماه محرم وصفر با عشق وسوز وگداز در سوک سالار شهیدان می نشینند وبابر پائی مراسم مذهبی در قالب روضه خوانی ،سینه زنی وزنجیر زنی مراتب واحساسات عاطفی ودرونی خود که آکنده از عشق به خاندان عصمت وطهارت می باشد ابراز می دارند. در ایام دهه اول محرم از دیگر هیئت های مذهبی دعوت به عمل می آورند. واز افتخارات مردم این روستا عشق وعلاقه شدیدی است که به ساحت مقدس ولایت ورهبری دارند

کتاب سیمای تاریخ وفرهنگ زواره محمد علی عظیمیان زواره

+ نوشته شده در سه شنبه هشتم آذر 1390ساعت 21:58 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه قاری

طایفه قاری

این طایفه منسوبند بسید جعفر قاری از سادات طیا طبایزواره که ظاهرا" نسب آنان به سید غیاث الدین زوارای میرسد که از مفسران وقراء معروف بوده وشاید لقب قاری هم از همان جهت باشد.

سید جعفر دارای دو پسر باسامی:

1-سید مهدی قاری

2-میر سید علی قاری بوده است.

سید مهدی قاری دارای سه پسر باسامی:

1-سید محمود

2-سید محمد حسین

3-سید مصطفی بوده است

سید محمود بن سید مهدی قاری دارای یک پسر بنام سید مهدی ویک دختر بنام معصومه بوده است.

سید محمد حسین بن سید مهدی دارای سه پسر باسامی :

1-دکتر سید محمد طبا طبائی معاون اداره پزشک قانونی که شرح حالش در باب اطباء خواهد آمد.

2-سید علی اکبر طبا طبائی از قضات دادگستری که شرح حالش در فصل معاصرین خواهد گذشت.

3-سید ابراهیم طبا طبائی ویک دختر بنام مریم خانم بوده است.

سید مصطفی بن سید مهدی سه دختر داشته است.

میر سید علی بن سید جعفر دارای شش پسر باسامی:

1-سید یحیی

سید علی اکبر

3-سید اسمعیل

4-سید جعفر

5-سید محمود

6-سید صادق ویک دختر ( زوجه میرزا حسین بن آقا کوچک صباغ ) بوده است.

آنچه از مطالعه طوایف سادات طبا طبای زواره معلوم می شود این است که محمد هادی جد سوم حاجی میرزا هادی سه پسر باسامی:

1-محمد رضا جد اعلای حاجی میرزا هادی.

2- محمد مسعود

3- محمد جعفر داشته است وطبق شجره نامه ای که در سال یک هزار و دویست و هشتاد ودو (1282 ه ق ) نوشته شده آن سه پسر در آن زمان (1282) که نود وپنج سال قبل می باشد وجود داشته اند وپس از دقت احتمال قرین بیقین داده می شود که محمد جعفر بن محمد هادی همان سید جعفر پدر سید مهدی و میر سید علی قاری بوده است وبا این کیفیت سلسله نسب قاری باین ترتیب خواهد بود.

«دکتر سید محمد طبا طبائی بن سید محمد حسین بن سید مهدی بن سید جعفر بن محمد هادی بن محمد کاظم بن محمد بن محمد هادی بن سید محمد ( شرف الدین – مات به اصفهان ) بن سید علی زین العابدین ( ولد به زواره ومات به اصفهان ) بن غیاث الدین مسعود بن تقی الدین محمد تا آخر سلسله ای که برای طایفه میرزا هادی نوشته شد.

با این ترتیب طایفه قاری در درجه اول با طایفه حاجی میرزا هادی وبعد با طوایف میر محمد شفیع زواره واردستان وجدلی وحاجی میرزا هاشم وقندی ها منسوب می شوند .

+ نوشته شده در دوشنبه هفتم آذر 1390ساعت 22:22 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه حاجی میرزا هادی

طایفه حاجی میرزا هادی

این طایفه منسوبند به حاجی میرزا هادی که با سادات میر محمشفیع وسادات طایفه حاجی میرزا هاشم وجدلی اردستانی در شرف الدین علی میر میران متصل می شوند.

سلسله نسب حاجی میرزا هادی باین شرح به غیاث الدین مسعود پدر شرف الدین علی میر میران جد اعلای سادات میر محمد شفیع وحاجی میرزا هاشم مذکور در جغرافیای نژادی اردستان متصل می گردد « حاجی میرزا هادی بن میرزا کاظم بن محمد رضا بن محمد هادی بن محمد کاظم بن محمد هادی بن سید محمد ( مات به اصفهان )بن سید علی زین العابدین ( ولد به زواره مات به اصفهان )بن غیاث الدین مسعود بن تقی بن محمد بن حیدر بن غیاث بن محمد بن مرتضی بن علی (ملقب به ابی الفتئح ) بن بهاءالدین حیدر ( المکنی بابوالفتوح المدفون به زواره ) بن کمالدین حسن بن شهاب الدین علی بن عباد حمزة بن اسحق بن طاهر بن علی بن محمد ( المکنی بابی الحسن )بن احمد ( فتوح الدین ولد باصفهان و مات باصفهان ودفن فی محلة چمبلان اصفهان ) بن محمد (المکنی بابی جعفر )بن احمد (الشهیر برئیس )بن ابراهیم طبا طبا بن اسمعیل بن ابراهیم غمر بن حسن المثنی بن امام حسن( ع)

حاجی میرزا هادی سه پسر باسامی :

1-حاجی میرزا حسین

2-حاجی میرزا عبدالله

3-میرزا رضا بوده است

حاجی میرزا حسین دو پسر باسامی :

.1-حاجی میرزا محمد علی

2-میرزا محمد رضابوده است.

حاجی میرزا عبدالله دارای چهار پسر باسامی :

1-حاجی میرزا حسین

2-حاجی میرزا علی اکبر مدنی

3-حاجی میرزا کاظم هادیان

4-حاجی میرزا احمد بوده است

میرزا رضا بن حاجی میرزا هادی دارای دو پسرباسامی :

1-میرزا محمد

2-میرزا خلیل هادیان متخلص به معنوی که از شعرا می باشد.

حاجی میرزا حسین بن حاجی میرزا عبدالله دارای دو پسر باسامی:

1-جواد طیبی

2- ابرهیم (متوفی ) ویک دختر معصومه (زوجه میرزا علی اکبر ایزدی از طایفه میر محمد زمان ) بوده است.

. 1- حاجی میرزا علی اکبر مدنی دارای سه پسر :

.2- یرزا حسن مدنی

3- یحیی مدنی

سید محمد مد نی ( از بطن زوجه اصفهانی )بوده است.

حاجی میرزا کاظم هادیان دارای سه پسر باسامی:

1-سید رحیم هادیان

2-میر سید علی هادیان

3-سید رضا هادیان وچهار دختر باسامی :

1-شاهرخ ( زوجه میرزا حسن مدنی بن حاجی میرزا علی اکبر.

2-زهرا بیگم ( زوجه میرزا اسدالله عظیمی )

3-خورشید (متوفی )

4-بیگم بودهاست.

حاجی میرزا احمد بن حاجی میرزا عبدالله دارای سه پسر باسامی:

1-سید عبدالحسین احمدی

2-حاجی میرزا هادی احمدی

3-سید محمد دانشوسه دختر بوده است.

بعضی هم می گویند طایفه میرزا هادی با طایفه میرزا رفیعا اتصال پیدا می کنند ولی مدرکی ارائه نداده اند .دسته ای احتمال داده اند که با سادات چهار سوق شیرزای های اصفهان که نسبتشان باین شرح است منسوب گردند.

حاجی سید محمد تقی ( جد آقای همت یار که در خدمت وزارت فرهنگ است واصل وقف نامه زواره در تصرف او می باشد) بن حاجی میرزا محمد بن حاجی سید مهدی بن حاجی میر ابراهیم بن سید ابوالحسن بن حاجی میر اسمعیل بن میرزا سید علی بن میرزا رفیع الدین بن میرزا کاظم بن میرزا هادی بن میرزا رفیع الدین بن میرزا شفیع بن میرزا معصوم بن میرزا معزالدین بن میرزا کاظم بن میرزا یوسف بن میرزا محمد حسینبن میرزا صدرا بن میرمحمد حسین بن میرزا عبدالرضابن میرزا نورالدین محمد بن میرزا قوام الدین بن میر اسمعیل بن میر عماد الدین محمد بن میر ابوالمجد احمد بن عباد بن علی بن حمزة بن اسحق بن طاهر بن علی وهو ابوالحسین الشاعر الملقب بشهاب الدین بن ابوالحسن محمد شاعر اصفهانی بن اخمد الملقب بفتوح ولد باصفهان ودفن بمحله غازیان من توابع جوباره بن محمد المکنی بابی جعفرالمدفون عند قبر جده فی محلة چمبلان بن ابوعبدالله احمد الرئیس الملقب بفتوح بن ابرهیم وهو زین العابدین المدفون بچمبلان اصفهان بن اسمعیل الدیباج المدفون بگلبهار من محلات اصفهان بن ابرهیم الملقب بالغمر لکثرة جوده وسخائه وهو راوی احادیث جده استشهد فی حبس جعفر دوانیقی علیه اللعنةو هو ابن الحسن المثنی بن الحسن المثنی بن الحسن بن علی وفاطمه علیهماالسلام برای اتصال حاجی میرزا هادی باین سلسله ( سادات چهار سوق شیرازی ها)هم هیچ دلیلی جز وجد اسم هادی در بین سایر اسامی در میان نیست.. وحق همان است که مذکور گردیده.

+ نوشته شده در دوشنبه هفتم آذر 1390ساعت 14:1 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه یموت

طایفه یموت

این طایفه منسوبند به میر محمد مهدی یموت زواره ای از اجله سادات طبا طبا واز شعرا اقطاب واوئل دوره قاجار میزیسته است وظاهرا" این طایفه هم با اولاد میرزا رفیعای نائینی بستگی دارند ولی کیفیت آن معلوم نیست.

میر محمد مهدی یموت دارای دو پسر باسامی :

1-میرزا احمد یموت که خود از عرفا ومعاصر با غفار خان کاشی حاکم اصفهان بوده ودیوان خطی پیر جمالی اردستان را در سال یک هزار ودویست وشانزده (1216 ه. ق)برای غفار خان خریداری نموده است . واین نکته در ظهر دیوان مذبور که در کتابخانه حاجی ملک موجود است نوشته شده.

2-میرزا محمد مهدی یموت معروف به کوچک ( چون پدرش قبل از ولادت او فوت شده بود بنام پدر موسوم گردیده است )که شرح حالش در باب شعرا خواهد آمد.

میرزا احمد یموت دارای پسری بنام خلیل ودختری داشته که زن میرزا علی محمد پدر قوام الحکماء از سادات حسینی نائین بوده است.

میرزا خلیل متوفی ( 1327 ه .ق ) دارای یک پسر بنام دکتر میرزا احمد احتشام الحکماء از اطباء معروف که شرح حالش در جای خود خواهد آمد ویک دختر بوده است.

دکتر میرزا احمد احتشام دارای دو پسر باسامی:

1-دکتر سید نظام الدین احتشام .

2-دکتر سید حسام الدین احتشام که شرح حالشان در محل خود خواهد گذشت ودو دختر باسامی:

1-شوکت خانم (زوجه نوحی )

2-حشمت خانم ( زوجه مرحوم سرهنگ دکتر سید عیسی علاج ) بوده است . زن دکتر میرزا احمد احتشام از طایفه سید مرتضی می باشد.

دکتر سید نظام الدین احتشام فوتواز او یکدختر باقی مانده است . میرزا کوچک خان یموت درای دو پسر باسامی :

1-میرزا حسین یموت.

2-میرزا حسن یموت.

میرزا حسین یموت فوت ودارای پنج پسر باسامی :

1-سید مهدی یموت

2-سید طاهر یموت

3-سید رضایموت

4-سید حشمت یموت

5-سید علی اکبر یموت ویکدختر بنام زهرا خانم بوده است.

میرزا حسن یموت در حال حاضر در قید حیات وفقط یک پسر بنام میرزا ابراهیم یموت دارد.

+ نوشته شده در شنبه پنجم آذر 1390ساعت 19:36 توسط عماد | آرشیو نظرات

سید ابوالحسن جلوه

سید ابولحسن جلوه

شرح حال جلوه به قلم خودش.

شرح حال این اقل السا دات ابوالحسن بن سید محمد طبا طبائی بر این طریق است :

مرحوم والدم که در علم طب وارد بود و درفنون شاعری قادر چنانجه مرحوم فاضل خان گروسی در انجمن خاقان که احوال متاخرین از معاصرین خود را می نویسد شرح حال اورا که متخلص به مظهر است به اختصار نوشته است .

در اول جوانی از طریق قندهار وکابل به حیدر آباد سند رفت . میرزا ابراهیم شاه که وزیر میر غلام علی خان بود اورا به مصاهرت اختیار کرده دختر خود را که خواهر میرزا اسمعیل شاه بود به ازدواج او در آورد ورفته رفته در حضرت میر غلام علی خان منزلتی پیدا کرد.

وقتی به ضرورت خواستند سفیری به هندوستان بفرستند او را برگزیدند وبه کلکته نزذ فرمانفرای هندوستان به سفارت اختیار کردند. سرجان ملکم انگلیسی در تاریخ سیاحت ایران کیفیت ملاقات او را در هندوستان واستعلام کردن احوال سلاطین صفویه را از او در نوشتن رساله در این باب نوشته است . پس از بازگشتن از ماموریت پون مساعی جمیله از اوبروز کرده بود بعضی در حق او چنانچه رسم است حسد بردند وبه بعضی چیز های خلاف واقع امیر را در حق او بی میل کردند. به مجرد این که بی میلی امیر را دانست ترک آن مملکت کرده عیال وخانه که داشت به همان حال گذاشته متوجه احمد آباد گجرات شد. در احمد آباد مشغول تجارت واز این وضع و حالت نیز قوامی گرفت . چندی نگذشت که بر امیر سند صداقت وراستی او انکشاف پذیرفت وعذر بد خواهان آشکار شد.کاغذها نوشته معذرت خواسته واصرار کردند در معاودت قبول نکرد وجوابهای خشن نوشت.

من در احمد آباد در ذی قعده یک هزارودویست وسی وهشت متولدشدم . مدتی به همین حالت در احمد آباد زندگی کرد بعد اسبابی فراهم آمد که از احمد آباد به بمبئی آمد . چندی در آنجا ماند اقارب اصفهان وزواره خاصه مرحوم عمو که مردی فاضل ودانا بود معایب درنگ هندوستان و توقف ایران را نوشته آدم مخصوص از اقارب را جهت این کار فرستادند . والد قبول کرده متوجه اصفهان شد .زمان توقفش در سند هندوستان سی وشش سال بود. چون اغلب اقارب در اردستان و زواره که از مضافات اصفهان است متوطن بودند هم در زواره خانه وهم در اصفهان گاهی در زواره متوقف وگاهی در اصفهان . من در ابتدای ورود به اصفهان هفت ساله بودم وهفت سال بعد از آن پدر حیات داشت .پس از او به ناخوشی وبا در گذشت.

من چون به مرتبه ای نبودم که بتوانم خود را حفظ کنم وغمخوار وپرستاری نداشتم از مسافرت هندوستان هرچه پدر اندوخته بود واز او مخلف شد تلف شد وکار من به پریشانی کشید . چون این سلسله از قدیم الایام اکثر از اهل فضل چنانچه صاحب وسایل شیخ حر عامل( رحمة الله علیه ) دروسایل جد اعلای مرا میرزا رفیع الدین محمد معروف به نائینی است وصاحب تصانیف بسیار است که از آنجمله حواشی بر اصول کافی والان بقعه او در تخت فولاد اصفهان مزار عام وخاص است در عداد مشایخ خود می شمارد .و من احوال این گذشتگان را از اقارب خود می شنیدم .با این پریشانی شوق تحصیل در من پیدا شد . باعدم اسباب به اصفهان رفتم ودر مدرسه معروف به کاسه گران حجره ای گرفته مشغول کار شدم تا آنکه از مقدمات علوم الهیه در نزد میرزا حسن حکیم به اعتقاد خود فارغ شدم. چون فطرت ها در میل علوم مختلف است خاطر من به علوم عقلیه کرد ودر تحصیل علوم معقول از الهی وطبیعی وریاضی اوقاتی صرف کردم خاصه الهی وطبیعی که در ایران متداول است سیما الهی.

بانکه اوایل جوانی رفیق دوست بودم ودوست گیر وصحبت با شعراء وظرفاء راخوش داشتم وبا همسایگان معاشرتی تمام وگاه گاه به حسب وراثت در مجالست با شعراء شعری می گفتم تا اینکه مرا از طرز سخن آگاهی شد وخوب بد شعر را تمیز دادم و دانستم که شعر خوب گفتن لازم ایام شباب است وهمه دانند که این گونه معاشرت ها مانع همه چیز است خاصه تحصیل حود را باز نداشتم وهمواره اختلاص وقت به جهت این کار می کردم تا اینکه مشغول مطالعه ومباحثه شدم وآنی نیاسودم و اتفاق چنان افتاد که اکثر طلاب دقیق وبا فهم در این کار مراوده می کردند وبا ایشان اهمال مطالب ومداهنه ممکن بود این معنی مرا بر آن داشت که در این کار به عقیده بعضی باطل است وبه عقیده برخی بی حاصل کوشش بلیغ کرده وحظی وافر بردم .

مدتی در اصفهان به همین شغل اشتغال داشتم تا از قامت ااصفهان به جهت شیوع تهی دستی واصرار در عیب جوئی ومعترض شدن مردمان به یکدیگر وواجب الاطاعة دانستن برخی خود را دلتنگ شدم وبه طهران آمدم . وبر حسب انس وعادت وعدم قدرت بر منزل علی حده به مدرسه دار الشفاء فرود آمدم و الان که سنه یک هزار دویست ونود جهار هجری است بیست و یک سال است در طهرانم . ودر این مدت به جز امر بی فایده که مطالعه ومباحثه علوم مذکور باشد به شغلی وخیالی دیگر نپرداختم.

+ نوشته شده در شنبه پنجم آذر 1390ساعت 9:53 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه میرزا آقا علی

طایفه میرزا آقا علی

این طایفه منسوبند به میرزا آقای نامی از طبا طبای زواره که دارای شش پسر بوده وهر کدام تیره ای را تشکیل داده اند وبرخی هم بنائی وسفلا مهاجرت کردهاند طایفه معروف به کوهکن در سرنج آباد ونیز طایفه آقای دکتر سید عبدالعلی علوی نائینی در نائین وطایفه یزدانبخش در کهیاز از این دسته اند که در جای خود گذشت .

یکی از پسر های میرزا آقاعلی سید کاظم بوده که با دختر محمد حسین خان عرب عامری ازدواج نموده و معروف است میدان بزرگ زواره را که بتصدی سادات میرزا آقاعلی است محمد حسین خان بنا نموده است.

از معاریف این طایفه بودهاند :مرحوم سید میرزا از علماء زواره که شرح حالش خواهد آمد ونیز میرزا محمد علی به حجت که فوت واز او دو پسر باسامی :

1-اصباح

2-میرزا همایون معصومی باقی مانده است دیکر میرزا ابراهیم فنا که فوت واز او دو پسر از آن جمله آقای سید محمد محیط طبا طبائی از فضلاء ونویسندگان که شرح حالش در فصل نویسندگان معاصر خواهد آمد.[ میرزا ابرهیم فنا بیش از دو پسر داشته که باهماهنگی یکی از این طایفه اصلاح خواهد شد انشاالله ]

+ نوشته شده در شنبه پنجم آذر 1390ساعت 9:26 توسط عماد | آرشیو نظرات

آب انبار های مهآباد

آب انبارهای مه آباد

1-آب انبار ملاعلی واقع در محله امامی ها.

2-آب انبار حاجی مهدی جنب مسجد حاجی مهدی.

3-آب انبار نظر علی در محل اعراب قدیم.

4-آب انبار محله پائین.

5-آب انبار محله قنبریها.

6-آب انبار محله جنگها.

7-آب انبار محله عجم ها.

8-آب انبار یوسف زیر قریه مهاباد.

9-آب انبار ملاعلی نزدیک قبرستان مخروبه.

10-آب انبار ابوذر که فعلا" حصار حاجی خان جان است.

بقاع معروفه مهآباد

1-بقعه پیر اویس واقع در قبرستان مهاباد. معروف است از غلامان حضرت امیرالمومنین ع بوده وبقعه اش را حضرت امام حسن عسکری ع بناء نموده است. مجسمه شیری از سنگ هم نزدیک قبر نصب شده است.

2-بقعه جواجه سعید.

3-بقعه خواجه قدرت که این دو بقه در قبرستان مهاباد است قبرهای مزبور بزرگ ودارای سنگ مر مر است بر روی سنگها در اطراف باخط نسخ ودر وسط باخط تعلیق خصوصیات صاحبان بقعه نوشته شده است وحاکی است که این دو نفر از پهلوانان قرن چهارم هجری بوده اند.

4-بقعه ملاعلی که پدرش سبز علی بن ملا احمد از اهل خراسان بوده ودر مهاباد سمت امام جماعت داشته است واحفاد او نیز امام مسجد جامع بوده اند .

7-بقعه هفت تن جنب قبر ملاعلی فوق الذکر.

+ نوشته شده در جمعه چهارم آذر 1390ساعت 6:36 توسط عماد | آرشیو نظرات

مساجد مهاباد

محیط مهاباد

محیط مهاباد قریب به دو فرسنگ است.

مقدار آب مصرف آنجا بیست سنگ است.

مهاباد محدود است به موغار وسهامیه وابیازن ومیلاجرد واسیدان ونسرون.

مساجد مهاباد

1-مسجد حسینیه که در زمان صفویه بنا شده وقریب هفت قفیز زمین با آب موقوفه دارد.

2-مسجد حاجی مهدی (بانی از سلسله ابراهیمی ها بوده ) که در یک صد سال قبل با آجر ساخته اند.

3-مسجد محله امامی هاموسوم به مسجد حسین علی که مخروبه است.

4-مسجد محله علینقی.

5-مسجد جعفر واقع در محله شیخ الملک.

6-مسجد محله جنگها.

محلات مه آباد

1-محله اعراب جدید.

2-محله اعراب قدیم معروف به بیست کوچه.

3-محله امامی ها در قلعه بالا.

4-محله پائین بافخریها.

5-محله قنبری ها.

6-محله جنگها.

7-محله سنگ چولی.

آتشکده اردستان ج ۱(این کتاب در تاریخ ۱۳۳۶نوشته شده است)

+ نوشته شده در پنجشنبه سوم آذر 1390ساعت 23:8 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه حاجی میرزا هاشم

طایفه حاجی میرزا هاشم

این طایفه منسوبند به حاجی میرزا هاشم بن سید یوسف بن میرزا قاسم بن مححمد مهدی بن شرف الدین علی میر میران (میر میران جد سادات حاجی سید باقر وحاجی میرزا هاشم وجدلی ها وقندی ها ومیر حیدری ها وحاجی میرزا ابوالحسنی ها می باشد.)

حاجی میرزا هاشم معاصر حجة الاسلام حاجی سید اسدالله رشتی بوده ودفاتر احصائیه سادات طبا طبا بوسیله او تنظیم گردیده است واین حاجی میرزا هاشم معروف به حاجی میرزا هاشم کوچک است.

حاجی میرزا هاشم دارای سه پسر بشرح زیر.

1-میرزا اسمعیل

2-میرزا ابراهیم

3-میرزا ابوتراب ویک دختر بنام فاطمه بیگم که عیال حاجی میرزا شیخ العلماء ودیگری بنام راضیه بیگم زوجه میر محمد حسین حاجی سید باقر بوده است.

1-میرزا اسمعیل دارای یک پسر بنام میرزا محمد علی بده که از او پسری بنام میرزا ابوالقاسم شفیعی باقی مانده است.

2-میرزا ابرهیم طبیب که از اطباء وخوشنویسان بوده دو دختر داشته که یکی از آنان سهیلی بیگم زوجه میرزا حسین بن میرزا باقر ودیگری مادر شریف العلمای مازندرانی بوده است.

2_ میرزا ابوتراب دارای یک پسر بنام سید حسین معروف به وقار الحکماء بوده که از دو پسر بنامهای نظام الدین وقار که از افسران تحصیل کرده آرتش است ودیگری دکتر عماد الدین وقار که در رشته طب تحصیل کرده ویکدختر بنام بتول خانم زوجه حاجی میرزا حسین رضوانی باقی است.

میرزا ابراهیم معروف به نجم الاطباء در جنگ خطی خود که اینک در دست آقای سید حسین شفیعی فرزند میرزا عبدالوهاب معین الاطباء می باشد در تاریخ هفتم ذی الحجه سال یک هزار ودویست و هفتادو شش(1276 ه . ق ) سلسله نسب خود را بشرح پائین نوشته است.

محمد ابراهیم (وهو نجم الاطباء وکان طیبا" حاذقا ) بن محمد هاشم ( وهو من قضاة الاردستان ومن الواعظین والذاکرین )بن یوسف بن قاسم بن محمد مهدی بن شرف الدین علی ( الشهیر بمیر میران المدفون بارض کربلا )بن غیاث الدین مسعود (المدفون بارض المشهد الرضا )بن تقی الدین محمد ( المدفون بمشهد المقدس الرضوی) بن حیدر بن غیاث الدین محمد بن مرتضی بن حیدر علی ( المقلب بابی الفتوح ) بن حیدر بن علی بن بهاء الدین حیدر ( المکنی بابی الفتوح المدفون بزواره وهو الشهید المقتول ) بن کمال الدین حسن بن شهاب الدین علی ( النقیب بالعراق مدفنة الاصفهان) بن عباد بن ابی المجد (اسمه احمد نقیب العراق )بن حمزة بن اسحق بنئ طاهر بن علی بن محمد ( المکنی بابی جعفر بن شهاب الدین المدفون بمزار خراسان ) بن احمد (الملقب بابی الفتوح ) بن محمد بن احمد(المشهور برئیس السید الفاضل النقیب ) بن ابراهیم ( الملقب بزین العابدین الشهیر بطبا طبا مدفنه چمبلان اصفهان ) بن اسمعیل ( المدفون بگلبهار اصفهان ) بن ابراهیم بن حسن ( المکنی بابی علی الملقب بالمثنی امه فاطمه بنت الحسین الشهید ع ) بن امام المجتبی وابن المرتضی سبط المصطفی امه بتول العذراء علیهم من الصلوات فضلها ومن التحیات اکمامها:

اولئک آبائی فجئنی بمثلهم اذ اجمعتها یا جریر المجامع

وضمنا نوشته است که هیچ شکی در صحت این سلسله نسب نیست وتحقیقات نگارنده هم این نکته را تائید میکند

+ نوشته شده در پنجشنبه سوم آذر 1390ساعت 14:21 توسط عماد | آرشیو نظرات

محلات زواره

محلات زواره

محله پای درخت

محله پای درخت واقع است در قسمتی از بلوک سفلی وارده دروازه پامنار میگردد . شاید وجه تسمیه این باشد که ابتدا محله درختی بوده است.

محله باغبازان

در این محل ظاهرا" باغی بوده که محل بازهای شکاری بوده است واز اینجا میتوان به افسانه اینکه زواره برادر رستم زال سکونت داشته توجه نمود

محله میران

این محله منسوب به میر میران معروف معاصر صفویه بوده که در آنجا ساکن بوده است عده ای از سادات به سادات میران شهرت دارند

محله سامع الدین

وجه تسمیه این است که در این محل سامع الدین بانی مسجد سامع الدین سکنی داشته واز لحاظ شاخصیت بنام او خوانده شده است.

سامع الدین یا میر سامع الدین طبا طبائی بن میر غیاث زواره است که عده ای از اولادش به یزد مهاجرت نموده اندواز این دسته است سید حسن بن مرتضی بن احمد بن میر حسین بن میر سامع الدین معرف به نحوی که در کربلا در سال یکهزار وسیصد وپانزده(1315 ه . ق)هجری قمری وفات یافته ودارای تایفاتی است که در بیان علماء زواره بتفصیل ذکر خواهد شد.

محله دشت

این محله چون نزدیک دشت (محل زراعت) واقع بوده باین نام معروف شده است.

محله پشت مشهد

وجه تسمیه این محله این است که امامزاده های زواره در داخل حصار قصبه واقع واین محله چون پشت حصار واقع است به این نام خوانده شده است.

محله کوشک

میگویند جای کوشکهائی بوده که در زمان قدیم وجود داشته ولی فعلا جز نام اثری باقی نیست.

محله کفرود

بمناسبت اینکه در کف رودخانه واقع بوده باین نام معروف گردیده است.

محله بز قوچ

کنایه از اینکه اهل این محله پیوسته مانند بز وقوچ در زد و خورد بوده اند

محله شوگاه:

محله شوگاه محله ای بوده است که تمام دستگاه های جولائی زواره واطراف را در آنجا شو میداده اند

محله بازیارا:

بازیارا در لغت قدیم بزراعتکاران اطلاق می شده وچون این محله مسکن زارعین بوده به این نام (بازیارا) نامیده شده است.

محله آب بخشان:

چون این محله جای تقسیم آب بین سایر محلات بوده باین نام خوانده شده است.

محله بن جیره :

در وجه تسمیه این محله دو احتمال وجود دارد . یکی اینکه بن جیره معرب بنگیره است وچون کشتی در این محل لنگر میانداخته باین نام خوانده شده است.

احتمال دیگر اینکه می گویند باروهای زواره در زمان برادر رستم مخزن جیره قشون بوده است وبن جیره یعنی جای جیره قشون.

محله ها پامنار :

بخاطر وجود مسجد بن کویه یامسجد پامنار در این محل به این نام نامیده شده است

+ نوشته شده در چهارشنبه دوم آذر 1390ساعت 14:6 توسط عماد | آرشیو نظرات

طایفه سید مرتضی .یا حاجی میر باقر

طایفه سید مرتضی . یا حاجی میر باقر

این طایفه منسوبند به سید مرتضی بن محمد حسین بن حاجی میر محمد باقر بن میر محمد حسین باین ترتیب که سید مرتضی دارای چهار پسر باسامی:

1_ سید جعفر

2_حاجی سید حسین امام جمعه

3_ سید حسن

4_ میرزا نصرالله بوده است.

سید جعفر بن سید مرتضی دارای پسری بنام سید علی ملقب به عندلیب بوده است. سید علی عندلیب ساکن تهران ودارای پسر هائی باسامی:

1_دکتر سید حسن طبا طبائی که در آرتش مقاماتی داشته وفعلا باز نشسته و به خدمت پزشکی اشتغال دارد و شرح حالش در باب پزشکان خواهد آمد.

2_سید عباس طبا طبائی مقدم

3_سید محسن

4_ سید جعفر ودختر ش زوجه میرزا مظفر امامی بوده است.

حاجی سید حسین امام جمعه دارای پسری بنام سید مرتضی ملقب به علم الهدی امام جمعه زواره بوده است.

علم الهدی دارای سه پسر باسامی:

1_ حاجی آقا حسام الدین امامی امام جمعه که در سالف (1331 ش .ه )فوت واز او چند پسر ودختر باقی مانده است.

2_ میرزا مظفر امامی که از وکلای داد گستری ودارای دو زن بود یکی دختر سید علی عندلیب ودیگری اهل مازندران فوت وبلاعقب بوده است.

3_ آقا کمال امامی

حاجی میرمحمد باقر که جد اعلای امام جمعه باشد دارای سه پسر باسامی :

1_ میر محمد حسین تا برسد به سید مرتضی.

2_ میر طالب

3_ میر ابراهیم که سادات نطنز باین طبقه منسوبند.میر حسین بن حاجی میر محمد باقر دارای چهار پسر باسامی:

1_ سید مرتضی جد اعلای امام جمعه وعندلیب

2_ سید اسمعیل

3_ میر محمد

4_ سید علی که بنام طایفه میر حسین خوانده می شوند.

سید حسن بن سید مرتضی دارای چهار پسر باسامی:

حاجی آقا سید مرتضی

2_ میرزا محمد علی شریعتمدار

3_ میرزا ابوتراب

4- میرزا خلیل که شرح حال آنان در باب علماء خواهد آمد.

حاجی آقا سید مرتضی دارای دو پسر باسامی :

1_ میرزا حسن عالم زاده که صاحب فضل وکمال بود وخط شکسته را بسیار نیکو می نوشت در چند سال قبل فوت کرد

2- سید حسین عالم زاده که در خدمت دادگستری است.

میرزا محمد علی شریعتمدار دارای دو پسر باسامی :

1_ سید محمد شریعتی

2_ سرهنگ سید حسین پرتو (شریعتی سابق) در این تاریخ ریاست کلانتری 2 طهران را عهده دار است.

میرزا ابوتراب دارای سه پسر باسامی :

1_ آقاسید مرتضی

2_ آقاسید حسین

3_ آقاسید حسن بوده است . میرزا خلیل بلا عقب بوده است.

میرزا نصرالله بن سید مرتضی دارای یک پسر بنام سید مرتضی بوده که از ائمه جماعت وامام مسجد بن کویه (پا منار ) زواره بوده است.

میرزا نصرالله از علمای زمان خود محسوب ومرجع امور مردم بوده است.

از سید مرتضی دو پسر باسامی :

1_ میرزا نصرالله

2_ میرزا محمد علی مرتضوی یاقی مانده است.

+ نوشته شده در چهارشنبه دوم آذر 1390ساعت 12:50 توسط عماد | آرشیو نظرات

مهرآباد

مهرآباد

بر حسب معروف وافسانه های محلی این قریه بسیار قدیم ولغت مهر که در اول این اسم ذکر شده اصولا وابسته به زمان مهر پرستان وزردشتیان عهد باستان است .چه دیده وشنیده شده است که غالبا" اکنه ایکه در آن دوران احداث گردیده باین گونه اسامی که خورشید یا آتش یا ماه یا رب النوع ایرانیان قدیم یا معابد اتخاذ شده نامیده اند وهمانطور که اشاره شده معتقد آنان بوده که هر فعلی از طرف رب النوع صادر می شود واز مظاهر رب النوع ایرانیان مهر وماه وآتش بوده است .

در مهر آباد قبور زردشتیان نیز وجود دارد که در موقع حفر زمین آثاری از آنان دیده شده است.

مهر آباد دارای آب وهوای مستغنی از وصف وفواکه آن معروف آن است واز قنات مشروب می شود مهر آباد پنج رشته قنات دارد . دو رشته آن در خود قریه که باغستان و اراضی زراعتی را مشروب میکند.رشته سوم قنات ابراهیم آباد (معروف به بالا) رشته چهارم قنات عشرت آباد (معروف به سیاه آباد ) رشته پنجم قنات حسن آباد که هر یک از آنها در بالای یکدیگر واقع ومحل مخصوصی را مشروب می نماید در قدیم الایام که آب بیشتری در ابراهیم آباد جاری بوده چهار آسیادائر بوده است ولی در حال حاضر فقط یک آسیا دائر است.

در مهر آباد ومزارع وابسته بان اشجار وباغستان زیادی وجود دارد .سطح این قریه که در دره بزرگ ومرتفع ودر دامنه جبالی که به انارک منتهی می گردد واقع شده نسبت به زواره که پنج فرسنگ فاصله دارد قریب به چهار هزار متر است.

مهر آباد داری نه محله باسامی زیر است.

1.محله میدان 2.محله بخشی 3.محله مهدی 4.محلهگهره 5.محله پاتاین 6.محله اسین 7.محله سید ها8.محله بالا 9.محله پشته

+ نوشته شده در سه شنبه یکم آذر 1390ساعت 23:8 توسط عماد | آرشیو نظرات

تیره میر تقی

تیره میر تقی

میر تقی داری پسری بوده بنام میر محسن واو پسری داشته بنام مخیر ابوطالب .

میر ابوطالب دارای دو پسر باسامی :

1_ حاجی سید محمد علی که از علمای معاصر حجة الاسلام حاجی سید اسدالله رشهی بوده است ودر فصل علماء شرح حالش خواهد آمد .

2_ حاجی سید حسن بودهه است.

حاجی سید محمد علی دارای سه پسر باسامی :

1_ سید محمد

2_ سید اسمعیل

3_ سید حسین طبا طباءی ودو دختر بوده است.

سید محمد بن حاجی سید محمد علی دارای دو دختر بوده که حیات دارند. سید اسمعیل بن حاجی سید محمد علی در تاریخ (1326 ق .ه)فوت وبلاعقب بوده خط نسخ را خیلی خوب مینوشته وشرح حالش در باب خوشنویسان مذکور است.

سید حسن بن حاجی سید محمد علی معروب به طبائیان که او نیز از اهل فضل وزهد وورع است در قید حیات میباشد.(کتاب آتشکده اردستان در سال 1336 نوشته شده است)

حاجی سید حسن بن میر ابوطالب دارای سه پسر باسامی:

1_ سید حسین

2_ سید مهدی

3_ سید رضا و یک دختر بئده که زوجه سید حسن نامی است.

واز تین طایفه بوده سید حسین طبا طبائی زواره ای که از احاد میر محمد شفیع نامی غیر از میر محمد شفیع معروف بوده از علماء تحصیل کرده نجف اشرف بوده وبعد از مراجعت مدتی در زواره وسپس در طهران وورامین زندگانی میکرده وپس از فوت از او پسری بنام سید محسن باقی مانده که از علمای معروف طهران بشمار میرفته ومقیم مدرسه صدر بوده است.پس از فوت در علی بن جعفر در جوار پدرش مدفون شده واز او دو پسر باسامی

1_ سید عباس طاهری

2_ سید ابوالقاسم طاهری ویک دختر زوجه سید حسین طبا ئیان باقی مانده است.

برگرفته از: وبلاگ گنجینه اردستان و زواره

+ نوشته شده در سه شنبه یکم آذر 1390ساعت 16:1 توسط عماد

زواره اردستان سادات

چوپانان زادبوم من

چوپانان زادبوم من

درباره من

تقویم