چی نشستی وخی از جات چوپونون
دستمو بگیر تو دستات چوپونون
یه سری بریم تو باغات چوپونون
می‌خوام درد دل کنم بات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
نگو که نا توی پاهای تو نی
نگو دنیا دیگه دنیای تو نی
هیش کسی فکر مداوای تو نی
وامیسم پای مداوات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
نمیذارم دیگه غم لونه کنه
نمیذارم تو دلت خونه کنه
نمیذارم تو رو دیوونه کنه
میکارم شادی رو لب‌هات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
تا که نوروز توی کوچه میومد
همه جا بوی کلوچه میومد
دنگ و دنگ تاس و دولچه میومد
چی شد اون هی‌هی و هی‌هات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
نون برنجی، سنجد و تخمه کدو
تنده بود و بنه بود و سمنو
چیل می‌شد اینا همه تو کندچو
چی شد اون آجیل و حلوات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
«خو» می‌بردن یادمه اون قدیما
خونچه‌های پارچه و کفش وطلا
با بزن بکوب و با برو بیا
داریه‌زن اینجا تا اون جات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
دو تا زن می‌پوشیدن لباس نو
«آخانم» می‌شدن و عقب جلو
خبر عروسی رو با چو و هو
می‌برد از پایین تا بالات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
جشن اوّل جشن خونچه برون
عقدشون بود بعد از بعله برون
حنابندون بود و عروس کشون
تو دو شب خالی نبود جات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
حنابندون چه شب باحالی بود
دو تا سیری با دوماد رو قالی بود
میون فاش دادنا جات خالی بود
حنا می‌بس به پر و پات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
عصر فردای همون روز، روز بخت
می‌شوندن عروس دومادو سر تخت
کاسه بشکن بعد گردوندن رخت
همپا رقص گرگروهات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
شب حجله، شب آخر، شب عشق
همه بودن توی تاب و تب عشق
عروس و دوماد، لب بر لب عشق
کجا رفت اون تب شب‌هات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
بازی «زالو گزیدم» یادمه
«موسی و آسیابون» هم یادمه
«تقی مرده» ولی یک کم یادمه
چی شد اون رسم و رسومات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
دو شب اندروز همش بخور بخور
آب توی صافی می‌ریختن گٌرّ و گٌر
هر طرف بریز و بپاش و بدوز و ببر
بر پا بود دو شب سور و سات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
«ختنه سوران» بود یک رسم قشنگ
میومد سالی یه بار «اوسا پلنگ»
می‌گرفتن پسرا رو تنگ تنگ
می‌برید عضو میون پات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
مرده شور خونه نداشتی یادته
مرده را رو پل میذاشتی یادته
دیوار گوشتی می‌کاشتی یادته
حالا اون شورخونه دوتات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
«پاتلو» جای منه جای تو نی
نباید از «پاتلو» دم بزنی
تو نمیباس فکر مردن بکنی
نگو نی هیش کسی همپات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
توی دنیا بچه‌هات ولو شدن
بعضیا هیزم هر الو شدن
کهنه رفتن اما امروز نو شدن
اگه نیسن فکر فردات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
راهی چوپانانی
اسفند ۹۰
(23) نظراتدستمو بگیر تو دستات چوپونون
یه سری بریم تو باغات چوپونون
می‌خوام درد دل کنم بات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
نگو که نا توی پاهای تو نی
نگو دنیا دیگه دنیای تو نی
هیش کسی فکر مداوای تو نی
وامیسم پای مداوات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
نمیذارم دیگه غم لونه کنه
نمیذارم تو دلت خونه کنه
نمیذارم تو رو دیوونه کنه
میکارم شادی رو لب‌هات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
تا که نوروز توی کوچه میومد
همه جا بوی کلوچه میومد
دنگ و دنگ تاس و دولچه میومد
چی شد اون هی‌هی و هی‌هات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
نون برنجی، سنجد و تخمه کدو
تنده بود و بنه بود و سمنو
چیل می‌شد اینا همه تو کندچو
چی شد اون آجیل و حلوات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
«خو» می‌بردن یادمه اون قدیما
خونچه‌های پارچه و کفش وطلا
با بزن بکوب و با برو بیا
داریه‌زن اینجا تا اون جات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
دو تا زن می‌پوشیدن لباس نو
«آخانم» می‌شدن و عقب جلو
خبر عروسی رو با چو و هو
می‌برد از پایین تا بالات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
جشن اوّل جشن خونچه برون
عقدشون بود بعد از بعله برون
حنابندون بود و عروس کشون
تو دو شب خالی نبود جات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
حنابندون چه شب باحالی بود
دو تا سیری با دوماد رو قالی بود
میون فاش دادنا جات خالی بود
حنا می‌بس به پر و پات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
عصر فردای همون روز، روز بخت
می‌شوندن عروس دومادو سر تخت
کاسه بشکن بعد گردوندن رخت
همپا رقص گرگروهات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
شب حجله، شب آخر، شب عشق
همه بودن توی تاب و تب عشق
عروس و دوماد، لب بر لب عشق
کجا رفت اون تب شب‌هات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
بازی «زالو گزیدم» یادمه
«موسی و آسیابون» هم یادمه
«تقی مرده» ولی یک کم یادمه
چی شد اون رسم و رسومات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
دو شب اندروز همش بخور بخور
آب توی صافی می‌ریختن گٌرّ و گٌر
هر طرف بریز و بپاش و بدوز و ببر
بر پا بود دو شب سور و سات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
«ختنه سوران» بود یک رسم قشنگ
میومد سالی یه بار «اوسا پلنگ»
می‌گرفتن پسرا رو تنگ تنگ
می‌برید عضو میون پات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
مرده شور خونه نداشتی یادته
مرده را رو پل میذاشتی یادته
دیوار گوشتی می‌کاشتی یادته
حالا اون شورخونه دوتات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
«پاتلو» جای منه جای تو نی
نباید از «پاتلو» دم بزنی
تو نمیباس فکر مردن بکنی
نگو نی هیش کسی همپات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
توی دنیا بچه‌هات ولو شدن
بعضیا هیزم هر الو شدن
کهنه رفتن اما امروز نو شدن
اگه نیسن فکر فردات چوپونون
نمیذارم دیگه تنهات چوپونون
راهی چوپانانی
اسفند ۹۰
